Tag Onderwijs 2032
OPINIE
Het is dus gebeurd: de lerarenbonden hebben zich tegen het vernieuwingsplan van Sander Dekker gekeerd (nu.nl, nrc.nl). Daar gaan de mooie adviezen van Onderwijs 2032. Het was te verwachten: de verschillen met het huidige onderwijs en curriculum zijn groot. Maar kunnen we ooit onderwijsvernieuwingen doorvoeren als we wachten op draagvlak? En hoe groot moet dat draagvlak dan zijn? Zullen we met omschakelen naar duurzame energie ook maar wachten totdat er draagvlak is? Of zijn er redenen denkbaar om toch maar alvast te beginnen en al doende draagvlak te creëren?
OPINIE
Een jaar geleden kwam het bericht dat Finland alle schoolvakken gaat schrappen en in plaats daarvan voortaan ‘fenomenen’ gaat onderwijzen. Vakoverstijgend onderwijs, maar dan totaal. Twee nieuwe scholen in Amsterdam gooien nu net als in Finland alle vakken overboord. Is dit een verrijking, of onverantwoord?
OPINIE
Na de moeizame invoering van Basisvorming (1993) en Tweede Fase (1998) zal het ministerie ervoor terugdeinzen om scholen opnieuw vernieuwingen op te dringen. Helemaal nu schoolleiders hebben aangegeven dat het imago van de Onderwijsinspectie moet veranderen: de inspecteur moet meer de rol aannemen van een ‘kritische vriend’ en een ‘gesprekspartner’ dan van een ‘politieagent’. Bovendien verzetten schoolleiders en docenten zich tegen de extra werkdruk die een bezoek van de Onderwijsinspectie met zich meebrengt, zo blijkt uit een onderzoek van de Algemene Onderwijsbond.
Toch is het zeer de vraag of scholen uit eigen beweging de vernieuwingen zullen doorvoeren die het platform voor ogen staan. Allereerst omdat het omschakelen naar een nieuwe manier van denken tijd kost – tijd die niemand heeft – maar ook omdat het fijn en veilig is om vast te houden aan bestaande standaarden. De OECD constateert niet voor niets dat ”historische inertie” helaas vaak een bepalende factor is bij curriculumontwerp en dat de meeste ‘vernieuwingen’ slechts bestaan uit een nieuw laagje verf over een bestaand curriculum.
Hoe doet het IB het? Hoe krijgt het International Baccalaureate scholen zo ver dat zij zich vrijwillig onderwerpen aan de eisen van het IB? En hoe controleert het IB of scholen daadwerkelijk aan de eisen voldoen? Sterker nog, hoe krijgt het IB het in vredesnaam voor elkaar dat individuele docenten zich elke vijf jaar vrijwillig aanmelden om zich maandenlang in te zetten voor de schoolinspectie?
