Categorie poëzie
HOOGTEPUNT
Hoogste dichtershoogtepunt tot nu toe: mijn lange gedicht ‘voorval’, vrijwel onpubliceerbaar vanwege de ongewone vorm en lengte, staat integraal in Het Liegend Konijn, “het mooiste literaire tijdschrift van dit moment” (aldus Marc van Oostendorp op Neerlandistiek).
De foto hierboven is de eerste pagina. Voel je de stilte van het landschap?
Hieronder staat de laatste pagina. De tussenliggende pagina’s (elf stuks) zijn te lezen in Het Liegend Konijn 2023-2, te koop in de betere boekhandel en online.
VOORDRACHT
7 oktober 2023. Optreden bij 1000 Dichters, een project van het International Literature Festival Utrecht (ILFU) met het gedicht mirakelspel, waarmee ik in maart 2021 debuteerde in De Revisor.
Ook al lag mijn tempo nog net wat te hoog (het moest in twee minuten passen) en maakte ik een paar versprekingen, al met al toch niet ontevreden. Note to self: géén handgebaren meer!
IK BEN BLOOT EN IK BEGIN
In december 2022 verscheen mijn lange gedicht ‘kom’ in De Revisor #34. Deze Revisor was “het eerste nummer onder kersverse redactie, (…) bomvol hemelbestormende debutanten.” Het thema van deze editie was ‘Bloot zijn en beginnen’. De poëzieliefhebber herkent hierin natuurlijk de regels ‘Ik wil bloot zijn / en beginnen’ van Paul van Ostaijen.
Lees verder
GEDICHT
Dolblij ben ik met de publicatie van mijn gedicht ‘sapiens sapiens’ in Liter.
Het taalgebruik van dit poëem is wat archaïsch en bijbels. Misschien schrikt dat mensen af. Maar de goede verstaander herkent de kritiek. Veel bewondering voor de redactie van Liter dat ze het meteen wilden plaatsen. Hieronder een paar kiekjes. Het volledige gedicht is te lezen in Liter 106, Ga op weg.
OFFICIEEL DEBUUT!
Bijzonder om één dag voor je vijftigste verjaardag ‘officieel’ te debuteren als dichter. En dan in De Revisor. En dan uitgerekend met een gedicht over het begin. Een droom komt uit. Dat het maar het begin mag zijn van een mooie tweede helft, vol poëzie en reizen en Afrika en vriendschappen en inzichten. Dank aan Maggie en Bibi voor hun aanmoedigende woorden! Het gedicht is te lezen via de link, maar ook hieronder. Dat mag wel denk ik, een half jaar na publicatie.
Lees verder
VIER GEDICHTEN
Het afgelopen jaar mocht ik meedoen aan de Perdu Writing Class. Perdu is een centrum voor experimentele poëzie in Amsterdam. Negen geselecteerde deelnemers verdiepten zich een jaar lang in literaire teksten van over de hele wereld. Van poëzie en korte verhalen tot essays en woordenboeken. Het resultaat was te beluisteren tijdens een optreden in Perdu in juni 2020 en te lezen in de zine I believe last sentences are real. Een van mijn bijdragen staat hieronder.
GEDICHT
Daar is hij dan! Trots en blij dat ik tussen 17 andere kunstenaars mag staan met mijn coronagedicht ‘nieuw begin’. De COVID19 Zine is ontzettend mooi gemaakt door Annemieke Dannenberg en Joël Zwaan van Kunstenaars in Quarantaine. Het is echt smullen: in de zine staan illustraties, collages, gedichten, een kort verhaal, uitvouwpagina’s, twee envelopjes en zelf een bloempje.
Hieronder mijn gedicht.
GEDICHT
sommigen verwonderen zich over onze zilveren
zonnen die in trapvoets evenwicht
uitwaaieren over de spaken
van de stad
zij zien nog niet dat dit fietsballet
het begin is van een nieuw
tijdsgewricht
Dit was het gedicht dat ik schreef voor de opening van de grootste fietsenstalling ter wereld, bij het Stationsplein in Utrecht. De inspiratie kwam van een fietsfilmpje dat ooit viraal ging over Utrecht als fietsstad, en door de visie van vriendin Maggie dat Utrecht wereldwijd een voorbeeldfunctie heeft. Zij noemde de verwondering van buitenlanders, het nieuwe vergezicht. Helaas stuurde ik mijn gedicht een halve dag te laat in. Maar sowieso had ik niet gewonnen. Dit was het winnende gedicht:
VRIJ NAAR PHILIP LARKIN
wat is de zin van onze dagen?
dagen zijn ons onderdak
ze komen ze wekken ons
keer op keer
ze stellen eisen van geluk
waar anders dan in dagen vinden wij ons
onderdak?
de priester, de dokter en de dichter
snellen zich over de velden
met flapperende panden
om het ons te melden
‘Days’ is een bekend gedicht uit 1953 van Philip Larkin. Het gedicht heeft zelfs een eigen Wikipedia-pagina. Ik hertaalde het gedicht op Poetry International 2019 tijdens een poëzieworkshop van Ingmar Heytze. En daarna haalde ik de hoofdletters weg. En toen paste ik de interpunctie aan. En de afbrekingen. En ten slotte verplaatste ik een zin.
en toen zag ik jou
en toen zei ik dat ik eeuwig en drie dagen
en toen zag ik je lopen
en toen zwegen de kanonnen
GooglePoëzie is poëzie die verborgen zit tussen de zoekregeltjes van Google. Post je eigen GooglePoëzie op deze Facebookpagina.
altijd die basdreunen in je huis
altijd die agressie
altijd die ochtend weer
altijd diep zuchten
GooglePoëzie is poëzie die verborgen zit tussen de zoekregeltjes van Google. Post je eigen GooglePoëzie op deze Facebookpagina.
